Yine Hakkâri Çukurca’dan, 24 askerimizin cenazeleri eve dönüyor, 22’si de yaralı. Yüreklerimizde yine o acı, bilincimizde öfke var.
Terör, şiddeti çözüm yolu olarak görenlerin insanların yaşamını elinden alma hakkını kendinde görenlerin tercihidir. Acılar, barışa ve demokrasiye ulaşmamızda en büyük engeldir.
Bu nedenle şiddeti siyaset yapma yöntemi olarak kullananları, toplumumuzdaki mozaiği yok sayarak insanlarımızın arasındaki etnik farklılıkları ayrılık gerekçesi olarak gören ya da aynılaştırmaya çalışanlara en iyi çözümün birlikte kardeşçe yaşamak olduğunu bir kez daha hatırlatıyoruz.
Daha kaç evladımızı feda etmemiz gerekiyor, gerçekten bizler bir arada birbirimizin yüzüne bakarak ve yan yana durarak yaşayabilecek miyiz? Bu sorunun cevabını almak için herkes yüreklerine sorsun ben o annenin, o ailenin acısına dayanabilir miyim diye.
Kanla yazılanın acıyla hatırlanacağını unutmamak gerekiyor.
TÜRK DİŞHEKİMLERİ BİRLİĞİ 
