İmplant Uygulamalarında Yükleme Zamanı

Günümüz dişhekimliği pratiğinde, implant uygulamaları, parsiyel yada total dişsizlik olgularının tedavisinde her geçen gün daha sık tercih edilen seçeneklerden biri olmuştur. İmplant kullanımının bu derece yaygınlaşması, implantalrla ilgili genel kabul gören bir çok konunun da yeniden tartışılmasına yol açmıştır. İmplantların uygulandıktan ne kadar zaman sonra yükleneceği de bu konulardan biridir. Uygun endikasyonlarda, konvansiyonel bekleme döneminden önce yüklenen implantarla başarılı sonuçların elde edilebildiği günümüzde, bu yaklaşım gelecek için umut vermektedir.

Günümüz dişhekimliği paratiğinde, implant uygulamaları parsiyel yada total dişsizlik olgularının tedavisin de her geçen gün daha sık tercih edilen seçeneklerden biri olmuştur. İmplant kullanımının bu derece yaygınlaşması, implantlarla ilgili genel kabul gören bir çok konunun da yeniden tartışılmasına yol açmıştır. İmplantların kemik içine uygulandıktan ne kadar zaman sonra okluzal streslere maruz bırakılacağı da bu konulardan biridir.

Yakın zamana kadar, Branemark’ın 1980’li yıllarda öne sürdüğü, başarılı bir osseointegrasyon sağlanabilmesi için üst çenede en az altı ay, alt çenede ise en az üç ay implantların dişeti seviyesinin altında bekletilmesi (iki aşamalı cerrahi prosedür) genel kabul gören bir prosedürdü(1). O yıllarda yapılan çalışmaların bazıları, implantların üstündeki yumuşak doku katmanının erken açılmasının kemik implant bağlantısı yerine fibröz doku implant bağlantısına yol açacağını savunsa da diğer çalışmalar yumuşak doku katmanının erken açılmasının osseointegrasyona etkisi olmadığını savunmuştur (2). Ancak geçtiğimiz yıllarda yapılan bir çok çalışma kök formundaki implantaların diş eti seviyesinin üstünde bırakılarak uygulandıklarında da (tek aşamalı cerrahi prosedür) osseointegre olabileceğini göstermiştir(3). Bu sonuç araştırmacıları, implantların tek aşamalı cerrahi prosedrle uygulanıp, konvansiyonel yükleme zamanından önce yüklenmesiyle ilgili çalışmalar yapmaya sevketmiştir. Babbush ve arkadaşları dişsiz alt çeneye uyguladıkları ve erken yükledikleri implantlarla yaptıkları çalışmada gelecek için umut verici sonuçlar elde etmişlerdir. (4). O yıllarda, farklı araştırmacılar tarafından yapılan çalışmalarda izlenen protokolde, dişsiz alt çenelerin rehabilitasyonu için gerekli implant miktarından daha fazla sayıda implant uygulanıyor, bunlardan bazıları erken ya da hemen yüklenirken diğerleri normal iylişme periyodu boyunca bekletiliyor erken yüklenen implantlardan osseointegre olabilenler final protezde konvansiyonel süre boyunca bekletilen implantlarla beraber proteze destek teşkil ediyorda. Bu şekilde yapılan farklı araştırmalarda erken yüklenen implantların başarı oranının konvansiyonel metotla yüklenenlerle hemen hemen aynı olduğu bulunmuştur (5). İzlenen farklı bir protokoldeyse, uygulanan implantların tümü aynı anda yüklenmiş ancak birbirine splintlenmiştir. Böylelikle implantlara gelen yük azaltılmış ve yüzey alanı genşletilmiştir. Elde elden bşarı oranları kabul edilmiş bulunmuştur(6).

Zaman içinde bu konuyla ilgili yapılan çalışmalar arttıkça, araştırmacıların izledikleri porotokkollerde değişerek tüm implant endikasyonlarını içine almıştır. 2002’de Cooper ve arkadaşları yaptıkları çalışmada, diş çekimini takiben elli dört adet implant uygulamışlar ve hemen yüklemişler, iki yıl sonunda %100 başarı elde ettiklerini buldirmişlerdir. Araştırmacının düşüncesinin, erken ya da hemen yüklemenin risk teşkil etmediği yönünde olmuştur(7).

Hoofman ve arkadaşlarıysa yaptıkları çalışmada, üç beş yıl arasi takibi bulunan hemen yüklenmiş, implantları başarı oranını %90 olarak açıklamışlardır(8).

Ganeles ve arkadaşları yaptıkları başka bir çalışmadaysa, konvansiyonel olarak yükledikleri 186 adet implant ve erken yükledikleri 160 implantın osseointegrasyon açısından aralarında kayda değer bir fark tespit etmediklerini, erken yükleme prosedürünün uygun cerrahi ve potetik teknikler kullanıldığında başarı açısından ek bir risk teşkil etmediğini açıklamışlardır(9).

2003’de yapılan bir başka çlışmadaysa toplam 82 hastada interfaraminal bölgeye uygulanan ve erken yüklenen 328 implantın sekiz yıllık takibinde %90 başarı rapor adilmiştir(10).

Görüldüğü üzere son yıllarda yapılan çalışmalarda implantların erken yada hemen yüklenmesi ile ilgili bir çok başarılı vaka rapor edilmiştir.

İmplantasyon sonrası erken ya da hemen yükleme protokolünün getirdiği en önemli avantaj şüphesiz hastaların dişlerine kavuşabilmesi için gerekli süreyi kısaltması ve böylelikle hastaların implant uygulamasına daha sıcak bakmalarını sağlamasıdır. Ayrıca dikey kemik yüksekliğinin konması, yumuşak dokuya ikinci müdahalenin ortadan kalkması, protetik açıdan relining gibi işlemlere gerek kalmaması da avantajlar arasında sayılabilir.

Ancak erken yüklemeye karar verilirken dikkat edilmesi gereken önemli hususlar vardır. Bunlardan başlıcaları, hastanın iyileşme sürecini kötü etkileyen sistemik rahatsızlığının bulunmaması, kooperasyonunun yüksek seviyede olması, parafonksiyonel alışkanlığının bulunmaması, implant uygulanacak bölgede primer stabilizasyonun sağlanmaması için yeterli kemik miktarı ve kalitesinin bulunması gibi etkenlerdir. Ayrıca başarı oranını artırmak için mümkün olduğunca büyük boyutta, üzerinde yivleri olan, vida adım aralıkları kısa, kök formunda implantlar tercih edilmelidir.

Sonuç olarak, yapılan çlışmaların çoğunda erken yada geç yüklenen implantlar arasında klinik başarısı oranları açısından benzer sonuçlar elde edilmiştir. Arıştırmacılar, bu sonucu, teknolojideki ilerlemelere bağlı olarak her geçen gün daha mükemmel hale gelen implant yüzey özellikleri ve şekillerindeki gelişmelere borçlu olduğumuzu düşünmektedirler. Ancak, buradan yola çıkarak konvansiyonel yükleme zamanının ve iki aşamalı cerrahi prosedürün modası geçtiği fikrine varılmamaz. İlerleyen çalışmalarla, gelecekte iki protokolün de hastaya göre özelleşeceği ve birbirine göre avantaj/dezavantajlarının netleşeceği düşünülmektedir.

KAYNAKLAR

1-      bRANEMARKpl, Hanssaon BO, Adell R, et al: Osseointegrated implants in the treatment of edentolous jaw: experience from a 10 year period, Scand J Plast Reconstr Surg 2 (suppl 10): 1-132,1977

2-      Brunski JB, The influence offunctional use of endosseous dentel implants on the tissue-implant interface I. Histological aspects. J Dent Res 1978;58:1953

3-       Buser D, Weber HP, Bragge U, etal: Tissue integration of one stage ITI implants: 3 year results of longitudinal studywith hollow cylinder and hollow screw implants, Int J Oral Maxilloac İmplants 6:405-412,1991

4-       Babbush CA, Kent JN, MisiekDJ: Titanium plasma spray (tps) scraw implants fort he reconstructiion of the edentolous mandible,J Oral Maxillofac Surg 44:274-282,1986

5-       Schnitman DA, Wohrie PS, Rubenstein JE: İmmediate fixed interim prostheses supported by two stage threaded implants: methodology and results, J Oral İmplantol 16:96-105, 1990

6-       Misch CE, Degidi M: Immediate loading implants with fixed prostheses in the copletely edentolous ptient,J Clin İmplant Res 5:100-203 2003

7-       Cooper LF, Rrahmen A,Sacco D: İmmediate mandibular rehabilitation with endosseous implants: simultaneous extraction, implant placement, and loading. Int J Oral Maxillofac Implants 2002 Jul-Aug: 17(4):517-25

8-       Hoffmann O, Beaumont C: Immediate implant placement: a case series. J Oral İmplantol.2006:32(4)182-9

9-       Ganeles J.Rosenberg MM.Holt RL,Reichman LH: Immediate loading of implants with fixed restorations in the completely edentulous mandible: report of 27 patients from a private practice. Int J Oral Maxillofac Implants: 2001 May_Jun;16(3):418-26

 Chiapasco M.Gatti C: Implant-retained mandibular overdentures with immediate loading: a 3- to 8-year prospective stdy on 328 implants. Clim Implant Dent Relat Res. 2003;5(1):29-38